The UnKnown Game – Reflectiekaart: Terugblik vanuit Bewustzijn
Welkom terug, speler.
Je hebt een reis gemaakt in het onbekende — de plek waar het ego geen grip heeft.
Toch… misschien probeerde het je terug te trekken.
Gebruik dit moment om bewust te worden van hoe.
#
1. Observeer zonder oordeel
Sluit je ogen en adem drie keer diep in.
Herinner je: Het ego is niet de vijand, slechts de beschermer van wat het kent.
Schrijf daarna, zonder censuur:
“Wat gebeurde er toen ik in The UnKnown stapte?”
##
2. Herken de verleiding
Noteer alle gedachten, gevoelens of impulsen die het ego gebruikte om je terug te halen:
♦ Welke ideeën probeerde het je te laten geloven?
♦ Welke angsten of ‘belangrijke zaken’ kwamen plots op?
♦ Hoe voelde het moment waarop je bijna uitstapte?
“Mijn ego probeerde me terug te halen met de gedachte dat…”
“Ik voelde de drang om…”
###
3. Bewustzijn spreekt
Kijk nu opnieuw, niet door de ogen van je ego, maar door het stille bewustzijn dat observeert.
Wat zie je nu anders?
Wat wilde het ego eigenlijk beschermen?
“Vanuit bewustzijn zie ik nu dat mijn ego probeerde…”
“Ik voel dankbaarheid voor deze poging, maar ik kies voor…”
####
4. De keuze
Kies bewust om weer terug te keren in The UnKnown.
Niet als strijd, maar als overgave aan wat is.“Ik kies opnieuw om te verblijven in het onbekende, want daar…
vind ik mijzelf, vrij van wat ik dacht te zijn.”
Deze reflectie is de brug tussen spel en werkelijkheid.
Elke keer dat je terugkeert, wordt The UnKnown een beetje meer thuis.
#TheUnKnownGame #Bewustwording #EgoReflectie #Oneness
Reflectie: Het Basisframe van de Challenge
De woorden die je zojuist hebt gelezen, wijzen op een eenvoudige maar diepe waarheid: zonder een basisframe, zonder een fundament van orde en discipline, kan de kracht van bevrijding je verscheuren in plaats van je dragen.
En dat is precies waar de Ontwakings Challenge over gaat.
7 Minuten als Toegangspoort
Het commitment van 7 minuten is niet willekeurig. Het is de minimale draad, de dunne maar stevige geleider waarlangs de enorme stroom van bewustzijn kan vloeien.
Zonder die draad
— zonder trouw te blijven aan de wilskracht van “Ik kies Oneness” —
wordt de ervaring diffuus. De energie verspreidt zich en verbrandt zichzelf.
De 7 minuten zijn dus jouw basisframe.
Niet als beperking, maar als bescherming.
Een poort die zegt: “Hier binnen bouw ik de ruimte waar de kracht van Zijn kan stromen.”
Stoppen met Denken = Kiezen voor Zijn
Het ego wil blijven praten, blijven denken, blijven benoemen.
Maar juist in de keuze om 7 minuten stil te blijven bij één gedachte, “Ik kies Oneness”, stop je de eindeloze ruis.
En in dat stoppen ontvouwt zich het ongezegde, het ongefilterde — de werkelijkheid zoals zij werkelijk is.
De blaadjes zijn niet “groen”, ze zijn oneindig veel tinten, texturen, vormen.
Het leven is niet de categorieën die we eraan plakken, maar de vibratie die we erin toelaten.
Discipline als Vrijheid
Zoals Alan Watts zei: zonder een zekere orde blaast de stroom alles aan stukken.
Daarom is dit pad pittig: omdat het vraagt dat jij jezelf een duidelijke grens geeft.
Niet om je te beperken, maar om je te bevrijden van je eigen chaotische geest.
De 7 minuten zijn dat anker.
Die ene gedachte is de draad.
En de discipline om dit vast te houden is wat je de kracht geeft om werkelijk te zien en te horen — niet vanuit het ego, maar vanuit Oneness.
De Spiegel van Keuze
Dus elke keer dat jij 7 minuten blijft, blijf je niet zomaar zitten.
Je bewijst aan jezelf dat jouw wil sterker is dan je ego.
Dat jij de leiding neemt over de stroom.
En dat is de basic frame: de wilskracht om trouw te blijven aan jouw keuze.
Want alleen in trouw aan het kleine, kan het grote zich veilig ontvouwen.
Kort gezegd: de challenge is de training van jouw draad.
Zonder draad geen stroom.
Zonder frame geen vrijheid.
Zonder 7 minuten geen Oneness.